İşte Prof. Dr. Nuray Mert’in kaleme aldığı o yazı;
Öncelikle, son seçimde muhalefetin aldığı yüzde 48 oy, son derece süratli bir biçimde bozuk para gibi harcanıyor. Seçimi kaybetmemiş tarafın önemli bir muhasebeye girmesinde yadırganacak bir şey yok. Fakat, bu muhasebeyi yaparken kazançları da dikkate almak gerekiyordu.
Öncelikle, aslında “sağ, muhafazakâr seçmen kesinlikle CHP’ye oy vermez” tezinin gerçek olmadığı, yüzde 48 oy ile ortaya çıkmış oldu, ikincisi “Alevi bir Cumhurbaşkanı adayı Türkiye sosyolojisine ters” argümanı da aslında yıkılmış oldu.
Ve aslında bu iki noktada kırılma Türkiye açısından umut vaad edici bir gelişmeydi. Gerçekten, seçimlerden evvel, CHP ve milliyetçi ve muhafazakâr ittifakı, tarihsel bir uzlaşma olarak takdim ediliyordu.
Ancak, artık muhalefetin sağ kanadı başarısızlıklarının üstünü tekrar bu iki hurafeye sarılarak örtmeye çalışıyor.
Böylece, uzlaşmaya aklı yatanlar değil, yatmayanlar temel alınıyor, gelecek açısından da tarihi bir uzlaşma fikri gözden çıkarılmış oluyor. Zira, bu türlü düşünülürse, başarısızlığın nedeni muhalefet partileri ve önderlerinin performansı değil, “Türkiye’nin politik sosyolojisi” olmuş oluyor. Zira başarısızlığı soyut bir kavrama yıkmak, çok kolay ve siyasetçiler açısından çok yararlı.
Özetle, her vakit olduğu üzere kimse sorumluluk yüklenmek, kendini, partisini sorgulamak istemiyor.
Sanırsınız ki, bu ittifak içinde olmasaydı başta İYİ Parti olmak üzere muhafazakâr partiler oy patlaması yaşayacaktı.
“Kendine güvenen borazancıbaşı” derler, o denli bir ihtimal olsaydı, kuşkusuz CHP ile ittifak yapmazlardı, değil mi?
Ama bazen zorunluluklar yeterlidir, gerçekten bu zorunluluktan da ciddiye alınması gereken bir siyasi uzlaşma çıkmış oldu. Aslında, bu karı dikkate alarak da muhasebe yapmak mümkündü, olamadı.
Kazancı dikkate almaktan neyi kastettiğimi biraz daha açayım.
Aslında bir yandan CHP’ye, öteki yandan Alevi bir adaya karşı muhafazakâr önyargılar, iktidara karşı biriken yansıların tesiri ile büyük ölçüde kırılmışken, bu kazancın altını çizmek, kimseye bir şey kaybettirmezdi. Zira, ‘sosyoloji, tarih’ falan deyip, sorunu topluma yıkmanın alemi yok muhakkak ki, bu önyargılar kırılabiliyor.
Çünkü asıl sorun, CHP’nin markasından çok bugünkü yetersizliği, sorun Alevilikten çok Kılıçdaroğlu’nun bir başkan olarak zaafları.
Çünkü aslında, İYİ Parti’nin performans düşüklüğünün hatalısı CHP ile ittifak değil, Cumhur İttifakından farkının tam olarak ne olduğunun muhakkak olmaması, yani siyasi ufuksuzluğu. DEVA, Gelecek ve Saadet Partisinin oy tabanının zati çok küçük olduğu aşikâr. Asıl sorun bunlar, fakat bunları sorgulamak da kimsenin işine gelmiyor.
CHP içinde değişim isteyenler de sorgulama yapıyor üzere, lakin Genel Başkanın şahsı dışında neyin değişmesini istediklerini anlayan beri gelsin.
Dahası, seçimin galibi olan Cumhurbaşkanı, karşısındaki yüzde 48 oyu hesaba katmış ve muhalefetten daha fazla sorgulama yapmış üzere.
En başta kabine değişikliği, seçim öncesi antipati toplayan siyasetçilerin kızağa çekilmesi ve ekonomik politika değişikliği, bu türlü bir muhasebenin sonucu üzere.
Kendini revize etmiş bir iktidar karşısında, pek de farklı bir vizyonu olmayan İYİ Parti’nin CHP’ye yüklenerek gidecek fazla yolu olmayacak.
DEVA Partisi’nin temsiline soyunduğu ekonomik modeli, iktidar uygulamaya başladığı için hükmü kalmadı denebilir.
Tüm bunlar, muhalefet ittifakının sorunun, tarihî, sosyolojik falan değil, düpedüz alternatif bir vizyon eksikliği olduğunu gösteriyor.
Son olarak, muhalefetin en büyük numarası üzere görünen “yüzünü Batı’ya dönmek” siyasetinin mevcut uluslararası koşullarda hiçbir karşılığı olmadığının bile farkına varamadılar.
Adamlar, “aslında muhalefet, AB üyeliği maksadı ile bizi sıkıştıracaklardı, böylesi daha güzel oldu” diye açıkça söylediler.
AB Türkiye’yi, Erdoğan AB’yi istemiyor ve taraflar, ortalarında çok yeterli anlaşıyorlar. Olayı kavramakta zorlanan taraf, dünyadan haberi olmayan, Batı’ya platonik aşkla bağlı muhalefet etrafları.
Ayrıca, Erdoğan’ın Batı’ya doğru manevra yapmakta zorlanmayacağını çok güzel biliyorlar, gerçekten ABD ile yakınlaşma bunu doğrulamış oldu.
